Διάβασα το βιβλίο σε μια ίωση της παιδικής μου ηλικίας και δεν θεραπεύτηκα ποτέ.
Ο αρχηγός μιας παρέας χαμένων αγοριών και με ό,τι αυτό συνεπάγεται πάντα ήταν για μένα μεγάλος πειρασμός. Όχι με την φτωχή έννοια του μοναδικού κοριτσιού και της ματαιοδοξίας που αυτό συνεπάγεται, αλλά και με το απόλυτο βύθισμα στο διαφορετικό και στο ουσιαστικά έτερο. Μια παρέα που δεν μπορείς να είσαι μέλος. Αλλά ταυτόχρονα δεν έχεις επιθυμήσει τίποτα περισσότερο από αυτό, το άλλο, το ξένο, το διαφορετικό στη ζωή σου.
Διάβασα μετά από πριγκίπισσες, μέχρι επαναστάτριες, ερωμένες και λολίτες, μάγισσες και συντρόφους, μπαρμπαρέλες και πουτάνες και τις αγάπησα πολύ. Τις κατάλαβα, τις μιμήθηκα, τις αγκάλιασα, τις ερωτεύτηκα. Ήταν ο τρόπος να μπω στις παρέες χαμένων αγοριών. Νόμιζα ότι μπορώ να γίνω η Γουέντι, αλλά πιάνω τον εαυτό μου να μην μπορεί να συνδεθεί...
Θες που είναι εύθραυστη, καλή, φωτεινή... Θες να φταίει που πετάει(;). Δεν την ξέρω, δεν με νοιάζει, δεν την αγαπώ τόσο όσο αυτόν...
Η λατρεία μου για τον Πίτερ Παν θα είναι αιώνια. Το πάθος μου άσβεστο. Η ζωή μου δικιά του.
Ο αρχηγός μιας παρέας χαμένων αγοριών και με ό,τι αυτό συνεπάγεται πάντα ήταν για μένα μεγάλος πειρασμός. Όχι με την φτωχή έννοια του μοναδικού κοριτσιού και της ματαιοδοξίας που αυτό συνεπάγεται, αλλά και με το απόλυτο βύθισμα στο διαφορετικό και στο ουσιαστικά έτερο. Μια παρέα που δεν μπορείς να είσαι μέλος. Αλλά ταυτόχρονα δεν έχεις επιθυμήσει τίποτα περισσότερο από αυτό, το άλλο, το ξένο, το διαφορετικό στη ζωή σου.
Διάβασα μετά από πριγκίπισσες, μέχρι επαναστάτριες, ερωμένες και λολίτες, μάγισσες και συντρόφους, μπαρμπαρέλες και πουτάνες και τις αγάπησα πολύ. Τις κατάλαβα, τις μιμήθηκα, τις αγκάλιασα, τις ερωτεύτηκα. Ήταν ο τρόπος να μπω στις παρέες χαμένων αγοριών. Νόμιζα ότι μπορώ να γίνω η Γουέντι, αλλά πιάνω τον εαυτό μου να μην μπορεί να συνδεθεί...
Θες που είναι εύθραυστη, καλή, φωτεινή... Θες να φταίει που πετάει(;). Δεν την ξέρω, δεν με νοιάζει, δεν την αγαπώ τόσο όσο αυτόν...
Η λατρεία μου για τον Πίτερ Παν θα είναι αιώνια. Το πάθος μου άσβεστο. Η ζωή μου δικιά του.
Γιατί κάποιος να έχει τέτοιο πάθος με τον Πίτερ Παν;
Σε ένα παλιό μου φίλο σε ένα «παρθενικό» μπαρ μιας ελεεινά ακριτικής επαρχίας εξομολογήθηκα πως έχω φαντασιώσεις με πειρατές και εκείνος μου έλεγε πως δεν είναι φαντασιώσεις είναι σχέδια και πλάνα, ώστε να γίνουν υποχείρια μου και να με πάνε στον Πίτερ Παν. Ότι οι πειρατές είναι τα καλά παιδιά, ο Πίτερ όχι...
Κι αλήθεια: τι καλό έχει τέλος πάντων ο Πίτερ Παν;
Κι αλήθεια: τι καλό έχει τέλος πάντων ο Πίτερ Παν;
Ο Πίτερ Παν δεν μεγαλώνει ποτέ. Ο Πίτερ δεν αγαπάει ποτέ ή ακριβέστερα ο Πίτερ Παν δεν ανταποδίδει την αγάπη, όπως αυτή του χαρίζεται.Ο Πίτερ Παν είναι μοναδικός του είδους. Ο Πίτερ Παν είναι μόνος.(Άστε που η σημειολογική του σύνδεση με τον μυθικό θεό Πάνα με απωθούσε σε όλα τα επίπεδα.)
Ξέρω τι είναι... είναι το μαύρο. Ο Πίτερ Πάν είναι κακός, εγωιστής, είναι νάρκισσος. Εξουσιαστής και αλαζόνας. Είναι σεξιστής και βίαιος. Είναι περιθωριακός, ανήθικος και ψεύτης. Είναι συμπλεγματικός και δύσκολος. Απρόσιτος και εθιστικός. Είναι σαγηνευμένος και σαγηνευτικός.Κυρίως, όμως περισσότερο από όλα και πάνω από όλα, είναι λυτρωτικός και αιώνιος. Είναι η κόλαση.
Είναι η κρυφή όψη της Σελήνης. Και είναι ταυτόχρονα το έτερό μου. Το έτερο μισό μου.
Ξέρω τι είναι... είναι το μαύρο. Ο Πίτερ Πάν είναι κακός, εγωιστής, είναι νάρκισσος. Εξουσιαστής και αλαζόνας. Είναι σεξιστής και βίαιος. Είναι περιθωριακός, ανήθικος και ψεύτης. Είναι συμπλεγματικός και δύσκολος. Απρόσιτος και εθιστικός. Είναι σαγηνευμένος και σαγηνευτικός.Κυρίως, όμως περισσότερο από όλα και πάνω από όλα, είναι λυτρωτικός και αιώνιος. Είναι η κόλαση.
Είναι η κρυφή όψη της Σελήνης. Και είναι ταυτόχρονα το έτερό μου. Το έτερο μισό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου