Oι απουσίες/παρουσίες στη ζωή μου είναι σαν την ενέργεια πάνω στο πλανήτη: ούτε εξαφανίζονται ούτε εμφανίζονται. Κρατούν ένα ισοζύγιο... Η μία αναιρεί την άλλη, αλλά στο κάτω κάτω είναι κάποια απ' τις δύο μόνιμα παρούσα... Άλλοτε είναι ζήτημα ονείρου με ανοιχτά μάτια κι άλλοτε ονείρου με κλειστά... Τραμπάλα μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου... Κούνια πάνω απ' το χάος.... Τσουλήθρα στα σύννεφα... Μια αέναη παιδική χαρά. Κυριολεκτικά και μεταφορικά...
Αν είσαι εδώ πάτα στη φωτογραφία...
(είδες που δεν είσαι...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου