για τις χαμένες παρτίδες

Το ξένο τις τελευταίες εβδομάδες φτιάχνει σπίτια μέσα στο σπίτι μου.

Μη συμβατικές οικογένειες...λέξεων!

Ξένοι, ξένες, μετανάστες, πρόσφυγες αγαλματάκια ακούνητα.

Ετερότητα, παπάδες και φορέματα.

Αερικά, Σκωτίες και σκοτίες.

Το ξένο είναι πιο γλυκό, φεύγω ή μένω.

(Κατά πόσο κάτι ξένο είναι διαφορετικό ή/και μοναδικό...

Αν μπορούν πολλά ξένα μαζί να έχουν συλλογική μνήμη;

Ένας ξένος παίρνει και δίνει συμβουλές;

Σε ποιο βαθμό κάτι ξένο μπορεί να σε αδικεί;)

Σίγουρα το ξένο θα αποδειχτεί ακαταμάχητο, όταν θα σε υπερασπιστεί. 

Το παλικάρι που πολεμάει για την ξένη βασιλοπούλα 

ΙΑΣΩΝ

Δεν είναι η πρώτη τούτη, παρά κι άλλες 
τόδα φορές τι αγιάτρευτο κακό 'ναι 
το στρυφνό φυσικό. Νά, κ' εσύ μπόριες 
να ζεις στη χώρα τούτη και το σπίτι, 
αν τάχες με άλαφρή καρδιά παρμένα 
τα θελήματα, εκείνων που αφεντεύουν·

αμή οι μωρολογιές σου θα σε διώξουν. 
Κ' έμενα τί με κόφτει; Να μην πάψεις 
ποτέ να λέγεις πως χειρότερο άντρα 
από τον Ιάσονα δεν είδες άλλον! 
Μα για όσα στους αρχόντους έχεις σύρει, 
κέρδος σου θάναι, μάθε, η εξορία. 
Πάντα μου εγώ το θυμωμένο ρήγα 
πάσκιζα να γλυκαίνω στην οργή του, 
και σ' ήθελα να μένεις εδώ πέρα· 
μα την τρέλα σου εσύ δεν την κρατούσες 
κ', όλο καταλαλούσες τους αρχόντους· 
λοιπόν από τη χωρά θα σε διώξουν.  
Μα τους δικούς μου εγώ, μηδέ και τώρα 
τους έχω απαρνηθεί, και νά με πούρθα

για να γνοιαστώ την τύχη σου, γυναίκα, 
να μη σε διώξουν με άδεια χέρια εδώθε 
με τα παιδιά και βρεθείς στην ανάγκη, 
τι η εξορία πολλά μαζί της σούρνει 
βάσανα. Κι όσην έχτρα και να μούχεις, 
δε θα μπορούν να θέλω το κακό σου.

Η ξένη γλώσσα που υιοθετεί μια παροιμία της καρδιάς σου:

Tie up my hands 

Ο ξένος τύπος που γράφει την αλήθεια σου:

Η ξένη προσωπογραφία που γίνεται καθρέφτης, φτιάρι, κλειδί, και εισητήριο: