Μια γριούλα στα σκαλοπάτια του Καπιτωλίου ταΐζει τα περιστέρια. Χρόνια πριν μπήκε στο σπίτι του καλύτερού της φίλου και βρήκε ένα μαυσωλείο, το μαυσωλείο της.
Πώς έγιναν τα σύμβολα ειρήνης πόντικια του ουρανού;
Πώς ο συμβολισμός χωρίζει από τον συνειρμό;
Η Αντιγόνη στα 20, η Ηλέκτρα στα 25, η Αριάδνη στα 35, η Άλκηστις στα 40, η Φαίδρα στα 45, η Ιοκάστη στα 50, η Κλυταιμνήστρα στα 55, η Εκάβη στα 60...
Αλλά πάντα ξένη- βάρβαρη- πρόσφυγας, κόρη- μάγισσα- σύντροφος, μητέρα-θύτης... ΜΗΔΕΙΑ.
Το θέατρο ζει στα διάκενα. Ανάμεσα στις γραμμές. Από τότε μεχρι τώρα, το κοινό στοιχείο ο άνθρωπος. Κι έπεται ο λόγος, ο λόγος ως λογική ή/και ως αιτία.
Όταν ήμουν μικρή χάζευα το συμβολισμό να χωρίζει από τον συνειρμό, ένιωθα από ποντίκι του ουρανού σύμβολο ειρήνης. Τώρα που είμαι μικρή, αδυνατώ να το δω, ο συνειρμός είναι μόνο συμβολικός. Άκου να δείς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου