Η φίλη μου, η Ilh λέει πως για τον έρωτα, ανεβαίνει βουνά. Με τα πόδια;
Αφού δυο πόδια σε ένα παπούτσι δεν χωρούν...
Δεν φοβάται μήπως του έβαλε τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι;
Μήπως όποιος φοβάται τα πόδια του, πεθυμάει το στόμα του;
Από την άλλη, η καρδιά πηγαίνει όπου οδηγάει το πόδι …
Εγώ θα έλεγα να έχει τα πόδια της ζεστά, την κεφαλή της κρύα, τον στόμαχόν της ελαφρύ και γιατρού δεν θα έχει χρεία.
Άσε που κατα βάθος ξέρεις πως στον πόλεμο της αγάπης, αυτός που το βάζει στα πόδια είναι ο νικητής!
(Και σε παρακαλώ πολύ να μην τηράς τα στραβά μου πόδια, μόνο την τύχη μου την ίσια .)
Φίλη μου, αν ήμουν Αβορίγινας και σε έχανα, θα έσβηνα μια λέξη από το λεξιλόγιο μου, ως Ανατολικοευρωπαία, αν σε χάσω ποτέ, δεν θα ξαναπώ ποτέ αυτές τις φράσεις, στο υπόσχομαι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου